มาฆบูชา แสงทองส่องฟ้า ธรรมมาส่องโลก
โคลงตรีพิธพรรณ
วันเพ็ญพบสิบห้า- ค่ำยาม
แขส่องงามอัศจรรย์ เปล่งฟ้า
คณานกผกโผหลาม หลากคู่
มวลหมอกเมฆระย้า ทั่วท้องนภาลัย
เดือนสามไทยนับได้ มีนาคมแ
วันนั่นมาฆบู- ชาไซร้
เย็นธรรมฉ่ำชีวา ตราติด
โพธิญาณตรัสไว้ ราษฎร์น้อมบูชา
โอวาทปาติโมกข์ล้วน ลือธรรม
ตีทุกข์ตำโศกคลาย สร่างเศร้า
เนืองนิตย์แน่นหลักธรรม รอยพุทธ
ผูกมัดกลัดคลอเคล้า รวบร้อมสัมพันธ์
จาตุรงสันนิบาติซ้อง แซ่เซ็ง
เสียงส่อเร็งอรหันต์ ทั่วแคว้น
ไหลมามคธเพ็ง พันกว่า
องค์นา
มาประชุมหมายแม้น มิได้รับชิญ
สรรเสริญไป่ขาดสิ้น เลือนราง
แสงผ่องกลางธานี ส่องด้าว
พสกสร่างสว่าง ส่องโลก
นำชาติมิรอนร้าว ดั่งเนื้อผืนทอง
ครองธรรมครองโลกให้ ผ่องผุด
ผาดพิสุทธิ์พิสิฐ เลิศล้ำ
เกิดสติปัญญาดุจ ฉัตรนาถ
พระศาสดาค้ำ อยู่ยั้งยืนนาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น