มาฆบูชา พระบรมศาสดา มิ่งมหาพุทธศาสนิกชน

มาฆบูชา พระบรมศาสดา มิ่งมหาพุทธศาสนิกชน

     เพ็ญเดือนสามงามสวยด้วยธรรมะ
วันมาฆบูชาพาสุขศานติ์
เย็นฤทัยด้วยธรรมนำดวงมาน
โพธิญาณตรัสไว้ใช้บูชา

     เทศนาโอวาทปาติโมกข์
พุทธไร้โศกเศร้าคลายหายโหยหา
รินรสธรรมนำเนืองนิตย์แน่นวิญญาณ์
พระธรรมาคล้องจิตชิดชีวัน

     วันครบคราจาตุรงคสันนิบาต
วันประหลาดสาดส่องนำสุขสันต์
อรหันต์ชุมนุมกลุ่มเป็นพัน
โดยมิได้หมายกันชั่งบังเอิญ

      พระธรรมเอื้อเจือจุนหนุนดวงจิต
ประมวลมิตรมากมายหลายสรรเสริญ
รุ่งเรืองกิจฟูเฟื่องการงานเจริญ
ขออันเชิญหลักธรรมค้ำจุนใจ

สดุดีครูกลอนสุนทรภู่

สดุดีครูกลอนสุนทรภู่

๒๒๘ ปี มหากวีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์

     สุนทรภู่ครูกลอนอักษรศิลป์
ศิลปินแห่งกวีศรีสยาม
โคลงฉันท์กาพย์กลอนนิราศลือเรืองนาม
พาท่องยามนามไกลในโลกา

     พระอภัยมณีอิเหนานั้นสร้างชื่อ
นิราศฤาภูเขาทองต้องรักษา
สุภาษิตสอนหญิงให้นาพา
กาพย์พระไชยสุริยาพาเจริญ

     ประวัติเกิดเชิดชูตนคนคิดสร้าง
อาศัยกลางเมืองแกลงแสนสรรเสริญ
อุปสรรคหนักหนามาเผชิญ
มิมองเมินเหินห่างทางปรีชา

     ประพฤติผิดกรรมมีในชีวิต
เพราะโดนพิษอารมณ์รักเข้าชักหา
ทั้งเป็นคนกินเหล้าเฝ้าเมายา
จนภัยพาทำลายตนคนประณาม

     ต่อแต่นี้ก็เวียนครบประจบจิต
เนรมิตสี่แผ่นดินถิ่นสยาม
ทั้งความดีที่รังสรรค์ทุกวันวาน
ขอกราบกรานเชิดชูพระครูเอย

๘๗ พรรษากษัตรามหาราช

๘๗ พรรษากษัตรามหาราช

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

บทกลอนเฉลิมพระเกียรติ เนื่องในวโรกาสครบรอบพระชนม์มายุ ๘๗ พรรษา

     อัครราชามหาราช

ภูวนาถปราดเปรื่องเมลืองศรี

ดั่งร่มโพธิ์ร่มฟ้าพระบารมี

องค์จักรีภูมีภูมิพล

     พระเสโทไหลหลั่งลงแผ่นฟ้า

พระเมตตาดุจสายธารปานสายฝน

น้ำพระทัยหยาดหยดชโลมชน

พสกนิกรไพร่พลสดุดี

     พระดำริโครงการอันยิ่งใหญ่

หลอมรวมไทยด้วยพอเพียงเลี้ยงสุขี

ถิ่นเหนือใต้ออกตก ธ ทรงพลี

บารมีส่องฟ้าทิศาไทย

     ๘๗ ชนม์พรรษามหาราช

กษัตราผ่องชาติเชิดไสว

เทิดพระเกียรติสรรเสริญภูวไนย

ทวยราษฎร์ไท้ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

๘๒ พรรษาพระคู่ฟ้า บารมีปกเกล้า

๘๒ พรรษาพระคู่ฟ้า บารมีปกเกล้า

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ

บทกลอนเฉลิมพระเกียรติ เนื่องในวโรกาสครบรอบพระชนม์มายุ ๘๒ พรรษา

     ๘๒ พรรษาราชินีนาถ

พระคู่ราชแผ่นฟ้ามารศรี

สิริกิติ์งามจรัสเอกนารี

กษัตรีย์เจิดฟ้านภาไทย

     ดั่งร่มโพธิ์ร่มไทรไทยทั่วทิศ

ธ สถิตย์มิ่งมงคลกุศลสมัย

ดุจแสงเทียนเปล่งสว่างกลางหทัย

ค้ำดวงใจทวยราษฎร์ชาติเทิดทูน

     ศิลปาชีพบางไทรให้ประโยชน์

ท่านทรงโปรดสร้างไว้ไม่เสื่อมสูญ

ผ้าไหมไทยไสวเชิดเจิดจำรูญ

ธ เกื้อกูลเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไทย

     มือพนมศิโรราบลงกราบบาท

พจนารถเปล่งวาจาอัชฌาสัย

เสียงสรรเสริญแซ่ซ้องก้องชาติไทย

ราษฎร์เทิดไท้ขอพระองค์ทรงพระเจริญ